Ciągłość terytorialnej przestrzeni

Kultura archeologiczna to zespół wytworów i śladów działalności ludzkiej, charakterystycznych dla określonego terenu w określonym czasie. Kultura archeologiczna świadczy o poziomie życia gospodarczego, społecznego i duchowego danej grupy społecznej.

Jeżeli pewne kolejne elementy kultury, pochodzące z wewnątrz czy z zewnątrz, łatwo i szybko upowszechniają się w ramach prawie tych samych granic jakiegoś terytorium, to znaczy, że stale mieszka tam ludność jednego języka mająca łatwy kontakt ze sobą, zdolna do wspólnego przyjęcia nowej ideologii i jej materialnych symboli.

Patrząc jak nakładają się na siebie kolejno następujące po sobie kultury oraz to, że przejście z jednej kultury do kolejnej zajmuje średnio kilkaset lat (czas w którym współegzystują rozwiązania należące do różnych kultur) można dostrzec ciągłość terytorialnej przestrzeni wraz z ciągłością używania wspólnego języka jej mieszkańców trwającą nieprzerwanie prawie 8 tysięcy lat.